นับแต่ประเทศไทยมีรัฐธรรมนูญตั้งแต่ปี 2540 เป็นต้นมา  ประชาชนมีสิทธิและเสรีภาพกันมากขึ้น   และที่ผ่านมาไม่เคยปรากฏในรัฐธรรมนูญฉบับใดมาก่อนในรอบ 65 ปี  เพื่อคุ้มครองและรับรองสิทธิและเสรีภาพของประชาชนแล้ว   การที่เราจะจำกัดสิทธิและเสรีภาพของประชาชนที่รัฐธรรมนูญรับรองไว้จะกระทำให้ได้ทั้งนี้เว้นแต่โดยอาศัยอำนาจตามกฎหมายที่รัฐธรรมนูญกำหนดไว้และเท่าที่จำเป็นเท่านั้น  เกิดจากกระทบกระเทือนสาระสำคัญแห่งสิทธิและเสรีภาพนั้นมิได้

            เมื่อเป็นดังนี้   เกี่ยวกับการประกันตัวหรือการขอปล่อยตัวชั่วคราวของผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีซึ่งเป็นสิทธิมนุษยชนขั้นพื้นฐาน   กฎหมายรัฐธรรมนูญฉบับดังกล่าวจึงได้บัญญัติหลักเกณฑ์เกี่ยวกับการประกันตัวเอาไว้ในมาตรา 239 ว่า  คำขอประกันตัวผู้ต้องหาหรือจำเลยในคดีอาญาต้องได้รับการพิจารณาอย่างรวดเร็ว   โดยจะเรียกหลักประกันจนเกินควรแก่กรณีไม่ได้  การไม่ให้ประกันตัวต้องอาศัยเหตุตามหลักเกณฑ์ที่บัญญัติไว้โดยเฉพาะในกฎหมายและต้องแจ้งเหตุผลให้ผู้ต้องหาหรือจำเลยทรัพย์โดยเร็ว   สิทธิที่จะอุทธรณ์คัดค้านการไม่ให้ประกันซึ่งได้รับการคุ้มครองตามที่กฎหมายบัญญัติ  บุคคลผู้ถูกควบคุม  คุมขัง หรือจำคุก  ย่อมมีสิทธิพบและปรึกษาทนายความเป็นการเฉพาะและมีสิทธิ์ได้รับการเยี่ยมตามสมควรอีกด้วย

 

สอบถามหรือรับคำแนะนำ (ฟรี ) 📱Tel. 02-1217414, 091-0473382 

สนง.กฎหมายสยามอินเตอร์ลอว์  https://page.line.me/379vfaui