ธนาคารถือเป็นผู้ให้บริการทางด้านการเงิน มีหน้าที่ในการรับฝากเงิน ดูแลเงินของลูกค้า รวมทั้งมีหน้าที่บริหารจัดการเงินและนำไปลงทุนหรือบริหารเพื่อก่อให้เกิดรายได้จากเงินฝากของลูกค้า หากกรณีเงินของลูกค้าหายออกไปจากบัญชี ธนาคารถือเป็นผู้เสียหาย และธนาคารต้องรับผิดชอบในการคืนเงินตามสัญญาฝากเงินให้แก่ลูกค้าตามที่เงินของลูกค้าได้หายออกไปจากบัญชี ดังนั้นสำหรับหน้าที่และบทบาทของธนาคารเกี่ยวกับเรื่องนี้ ธนาคารถือเป็นผู้ให้บริการทางด้านการเงินที่ต้องหาวิธีการในการป้องกันเพื่อมีให้ทรัพย์สินของลูกค้าหรือตัวเงินที่นำฝากไว้ไม่ให้เกิดการสูญหาย รวมทั้งมีหน้าที่ในการป้องกันการโจรกรรมต่างๆที่มี ทั้งนี้เพื่อประโยชน์สูงสุดในการรักษาทรัพย์ที่เป็นตัวเงินให้แก่ลูกค้าให้จงได้
ข้อกฎหมายเกี่ยวกับเรื่องนี้
มาตรา 657 ได้บัญญัติไว้เอาไว้ว่า อันว่าฝากทรัพย์นั้นคือสัญญาซึ่งบุคคลหนึ่งเรียกว่า ผู้ฝาก ส่งมอบทรัพย์สินให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่า ผู้รับฝาก และผู้รับฝากตกลงว่าจะเก็บรักษาทรัพย์สินนั้นไว้ในอารักขาแห่งตนแล้วจะคืนให้
มาตรา 659 วรรคท้าย ถ้าผู้รับฝากเป็นผู้มีวิชาชีพเฉพาะกิจการค้าขาย หรืออาชีวะอย่างหนึ่งอย่างใด ก็จำเป็นต้องใช้ความระมัดระวังหรือใช้ฝีมือเท่าที่เป็นธรรมดาจะต้องใช้และสมควรจะต้องใช้ในกิจการค้าขายหรืออาชีวะอย่างนั้น
ฎีกาที่น่าสนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้
คำพิพากษาฎีกาที่ 2711/2529 ผู้รับฝาก มีหน้าที่จะต้องคืนทรัพย์ที่รับฝากแก่ผู้ฝาก ผู้รับฝากจะนำทรัพย์ออกใช้สอยหรือมอบให้ผู้อื่นโดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ฝากหาได้ไม่
ดังนั้น หากบุคคลท่านใดที่เกิดความเสียหายที่เกิดขึ้นจากเงินสูญหายในบัญชีในเรื่องดังกล่าวนี้ ธนาคารจึงมีหน้าที่จะต้องรับผิดชอบต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตามหน้าที่ที่มีต่อลูกค้าของตน และหากเกิดความเสียหายกับธนาคารในเรื่องดังกล่าว ธนาคารก็สามารถใช้สิทธิ์ในการดำเนินคดีกับผู้ที่ทำให้ก่อให้เกิดความเสียหายในเรื่องนี้ได้ต่อไปได้เช่นเดียวกัน
