ตามที่ทราบกันมาว่า  หากผู้ใดพูดใส่ความผู้อื่นเพื่อให้เกิดความเสียหายโดยมีเจตนาที่จะทำให้บุคคลอื่นเสื่อมเสียต่อชื่อเสียง  ถูกดูหมิ่น เกลียดชัง  บุคคลนั้นถือว่าได้กระทำความผิดในข้อกล่าวหาหมิ่นประมาทแล้ว   ซึ่งในเรื่องดังกล่าวมีข้อยกเว้นตามในของข้อกฎหมายว่า  ผู้ใดที่ได้กระทำดังกล่าวไม่ผิดตามข้อกล่าวหาได้   จะต้องเข้าหลักเกณฑ์  ” ข้อยกเว้น ” ดังต่อไปนี้

มาตรา 329 ผู้ใดแสดงความคิดเห็นหรือข้อความใดโดยสุจริต

(1)  เพื่อความชอบธรรม ป้องกันตนหรือป้องกันส่วนได้เสียที่เกี่ยวกับตนตามคลองธรรม

(2) ในฐานะเป็นเจ้าพนักงานปฏิบัติการตามหน้าที่

(3) ติชมด้วยความเป็นธรรม  ซึ่งบุคคลหรือสิ่งใดอันเป็นวิสัยของประชาชนย่อมกระทำ

(4) ในการแจ้งข่าวด้วยความเป็นธรรมเรื่องการดำเนินการอันเปิดเผยในศาลหรือในการประชุมผู้นั้นไม่มีความผิดฐานหมิ่นประมาท

ดังนั้น ด้วยเจตนารมณ์ของกฎหมายดังกล่าวข้างต้น บางครั้งคนที่ได้กล่าวข้อความดังกล่าวในเรื่องของการหมิ่นประมาท  ก็มิได้เป็นความผิดตามกฎหมายเสมอไป  ซึ่งเหตุการณ์ดังกล่าวต้องคำนึงถึงข้อยกเว้นของกฎหมายในเรื่องนี้ด้วย   ซึ่งหากการพูดคุยดังกล่าวเป็นเรื่องที่ได้ประโยชน์ของคนส่วนใหญ่  หรือเป็นการกระทำการเพื่อเป็นการป้องกันตนเองตามข้อกฎหมายดังกล่าวข้างต้นโดยสุจริตแล้ว   ถือว่าการกระทำดังกล่าวไม่เป็นความผิดตามกฎหมายในเรื่องนี้อย่างแน่นอน